Το άρμα

Αχ, νύχτα
που στο βλέμμα μου συλλέγεσαι
στραγγίζοντας τη διαφάνεια,
πόσο στην αυγή χθες έμοιαζες
καθώς ερχόσουν
με της κλαίουσας πάχνης το άρμα

και με έτρεχες
κρυστάλλους ακροδάχτυλους
στα μαύρα των ορέων μούρα
- τώρα ανυψώθηκα ξάφνιασμα
στης σελήνης τα έκπτωτα μάτια